Η Zehra
Kurtay, η οποία βρίσκεται στην 150ή ημέρα της απεργίας πείνας αόριστης
διάρκειας για το δικαίωμα πολιτικού ασύλου στη Γαλλία, συνεχίζει την απεργία
πείνας.
Η Zehra Kurtay
φυλακίστηκε από το καθεστώς στην Τουρκία ενώ ασκούσε επαναστατική
δημοσιογραφία. Το 2000, το τουρκικό κράτος εξαπέλυσε επίθεση με φυλακές κελιών
απομόνωσης τύπου F για να υποτάξει τους πολιτικούς κρατούμενους.
Οι επαναστάτες
κρατούμενοι μετέτρεψαν την απεργία πείνας αόριστης διάρκειας σε απεργία πείνας
μέχρι θανάτου ενάντια στα κελιά απομόνωσης τύπου F, τα οποία αποτελούσαν μία
από τις πολιτικές του ιμπεριαλισμού και του φασισμού για την υποταγή των
επαναστατών κρατουμένων.
Η Zehra Kurtay
ξεκίνησε απεργία πείνας μέχρι θανάτου στην πρώτη ομάδα στο σωφρονιστικό
κατάστημα Ουμρανιγιέ.
Μετά την
επιχείρηση που διεξήχθη στις 19–22 Δεκεμβρίου σε όλες τις φυλακές της Τουρκίας,
μεταφέρθηκε με βασανιστήρια στη γυναικεία φυλακή ειδικού τύπου στο Κάρταλ.
Στις περίπου 60
ημέρες της απεργίας πείνας μέχρι θανάτου, μεταφέρθηκε στη γυναικεία φυλακή του
Κάρταλ μέσα από βασανιστήρια με χρήση δακρυγόνων και χημικών όπλων που έφεραν
την ένδειξη «να μη χρησιμοποιούνται σε χώρους όπου βρίσκονται άνθρωποι» κατά τη
διάρκεια της σφαγής της 19–22 Δεκεμβρίου. Συνέχισε να αντιστέκεται με την
απεργία πείνας μέχρι θανάτου ενάντια στα κελιά απομόνωσης.
Όταν η
κατάστασή της επιδεινώθηκε, μεταφέρθηκε με τη βία στο νοσοκομείο της φυλακής.
Μέχρι να χάσει τις αισθήσεις της, την έδεσαν στο κρεβάτι με αλυσίδες, της
εφάρμοσαν λανθασμένη και χωρίς φάρμακα «θεραπεία» ώστε να μείνει ανάπηρη και
χρησιμοποίησαν την αποφυλάκιση της ως εκβιασμό· τελικά την αποφυλάκισαν.
Ο φασισμός, που
δεν κατάφερε να σταματήσει τον αγώνα της ούτε με σφαγές ούτε με βασανιστήρια,
εξέδωσε εκ νέου ένταλμα σύλληψής της. Οι σύντροφοί της την έβγαλαν στο
εξωτερικό για να μπορέσει να συνεχίσει τη θεραπεία της.
Στη Γαλλία
συνελήφθη ξανά επειδή συνέχισε τις επαναστατικές της δραστηριότητες· όμως και
πάλι δεν κατάφεραν να σταματήσουν τον αγώνα της.
Της αφαιρέθηκε
το δικαίωμα διαμονής και η Zehra Kurtay, για να εμποδίσει αυτή την επίθεση,
βάζει και πάλι το σώμα της μπροστά και αντιστέκεται—βρίσκεται στην 150ή ημέρα
της απεργίας πείνας αόριστης διάρκειας (28 Νοεμβρίου) για το πολιτικό δικαίωμα
διαμονής.
Από την απεργία
πείνας μέχρι θανάτου που έκανε το 2000 υπέστη μόνιμα προβλήματα υγείας λόγω
αναγκαστικής ιατρικής παρέμβασης, κι όμως συνεχίζει να αντιστέκεται.
Να γίνουν
δεκτά τα αιτήματα της Ζέχρα Κουρτάι!
Να δοθεί στη
Ζέχρα Κουρτάι το πολιτικό δικαίωμα διαμονής!
